Fetret: Aynı cinsten iki hâdise arasındaki kesinti
devresi demektir.
Fetret kelimesi daha çok şu manâlarda kullanılmıştır:
1- İki peygamber arasında peygambersiz geçen zaman.
Meselâ Şit aleyhisselâm’ın vefatından sonra insanlar bozuldu. Âdem ve Şit
aleyhimesselâm’ın bildirdiği hükümler unutulup terk edildi. Bu fetret
döneminden sonra Hazret-i İdrîs peygamber gönderildi. Ona otuz suhuf verildi.
Hazret-i İsâ ile Peygamber Efendimiz arasındaki fetret devri bin senedir.
Peygamberler tarihinde fetret devri denince İsa Aleyhisselâm ile Efendimiz s.a.v.
Hazretlerinin arasındaki zaman akla gelir.
2- Efendimiz s.a.v. Hazretlerine kırk yaşında iken
ilk vahiy gelerek peygamberliği bildirildi. Kırk üç yaşına kadar geçen fetret
devresinde vahiy gelmedi. Fakat İsrafil aleyhisselâm ara sıra gelip, Peygamber
efendimize bâzı şeyleri öğretirdi. Bu hâl üç sene kadar sürdü. Kırk üç yaşında
iken Cebrail aleyhisselâm gelerek Müddessir sûresinin ilk âyetlerini getirdi.
Böylece Peygamber efendimiz insanları dîne davet etmekle vazifelendirildi. İlk
vahiyle bu zaman arasına da fetret devri adı verildi.
İsmail Hakkı Bursevi, Ruhu’l-Beyan Tefsiri: 6/394-395
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder